1 (หรือ 3) ในล้าน: ประสบการณ์ของฉันในฐานะผู้บริจาคไข่ซ้ำ

แอปเปิ้ลและขนมปัง

ในระหว่างการให้ข้อมูลเบื้องต้นที่หน่วยงานรับบริจาค “ผู้ดูแล” ของฉันเปรียบเทียบการบริจาคไข่กับการเก็บผลไม้: ทุกเดือนฉันจะสูญเสียไข่จำนวนหนึ่ง ในลักษณะเดียวกับที่แอปเปิลตกลงมาจากต้นไม้ ทำไมไม่หยิบตะกร้าขึ้นมาเก็บ แทนที่จะปล่อยให้ผลไม้ดีๆ ถูกทิ้งเสียเปล่าๆ ล่ะ?

ฉันชอบแนวคิดเรื่องต้นแอปเปิ้ล แต่ไม่นานก็พบว่าตัวเองกำลังตอบคำถามมากมายจากคนที่ฉันตัดสินใจแบ่งปันการตัดสินใจด้วย: ฉันจะรับมืออย่างไรเมื่อรู้ว่ามีคนอื่นอยู่ข้างนอก เพลิดเพลินกับ “แอปเปิ้ลของฉัน” ยก “ของฉัน” ลูก” ที่ผมมี “ให้ไป”?

ฉันตัดสินใจว่าฉันต้องการการเปรียบเทียบใหม่

เมื่อเราพูดถึงการตั้งครรภ์ เรามักจะหมายถึงการมี “ซาลาเปาในเตาอบ” ในการอบขนมปัง เราต้องการส่วนผสมหลายอย่าง: แป้ง, น้ำ, ยีสต์, นม, ไข่

เรายังทราบด้วยว่าเพียงแค่ใส่ส่วนผสมลงในชามผสมไม่เพียงพอ — พวกเขายังต้องอบด้วยกัน บางคนมีส่วนผสมทั้งหมดแต่เตาอบใช้ไม่ได้ ในขณะที่บางคนมีเตาอบที่ใช้งานได้ แต่ขาดส่วนผสมหนึ่งหรือสองอย่างที่จำเป็นสำหรับความสำเร็จ

นั่นคือสิ่งที่ผู้บริจาคไข่เข้ามา ไม่ว่าด้วยเหตุผลใดก็ตาม ผู้รับไม่มีไข่สำหรับทำซาลาเปา ดังนั้นในฐานะผู้บริจาค ฉันได้เสนอให้ฉัน

ฉันไม่ได้วางแผนที่จะอบในวันนี้ และแม้ว่าฉันจะทำ กระบวนการที่เหลือจะแตกต่างอย่างมาก — จากส่วนผสมในส่วนผสม (สเปิร์มที่ไข่ของฉันไม่เคยสัมผัสมาก่อน) ไปจนถึงห้องครัวที่ การผสมเกิดขึ้นและเตาอบที่อบ

ทำไมคำพูดถึงสำคัญ

เมื่อเราพูดถึงความเป็นพ่อแม่ เราใช้คำศัพท์เช่น “แม่แท้ๆ” หรือ “พ่อแม่บุญธรรม” แต่สิ่งเหล่านี้ไม่ยุติธรรมกับความซับซ้อนและความซับซ้อนของความคิดสมัยใหม่หรือชีวิตครอบครัวอีกต่อไป

ในอดีต หากคุณเป็นมารดาโดยกำเนิดของเด็ก คุณน่าจะมีความเกี่ยวข้องทางพันธุกรรมและบุคคลที่ให้กำเนิดพวกเขา — มารดาทางพันธุกรรม มารดาขณะตั้งครรภ์ และมารดาผู้ให้กำเนิด คุณน่าจะถือครองสิทธิ์ของผู้ปกครองด้วย เว้นแต่ว่าเด็กคนนั้นจะเป็นบุตรบุญธรรมของคนอื่น

วันนี้ เรารู้ว่ามีหลายวิธีที่จะมีส่วนร่วมในการปฏิสนธิ การตั้งครรภ์ การคลอด และการเลี้ยงดูของทารก — และคำศัพท์ก็มีความสำคัญ!

ในแอฟริกาใต้ที่ฉันอาศัยอยู่ “มารดาผู้ให้กำเนิด” ถือเป็นบิดามารดาโดยทางสายเลือดและตามกฎหมายของเด็ก ยกเว้นในกรณีของการตั้งครรภ์แทน ในฐานะผู้บริจาคไข่ ฉันไม่มีสิทธิเรียกร้องใดๆ ต่อทารกที่เกิดจากไข่ที่ฉันบริจาค ฉันไม่ใช่ผู้ปกครองตามกฎหมาย ฉันไม่ใช่พ่อแม่ทางสายเลือด แล้วฉันเป็นอะไร?

ฉันชอบคำว่า “ผู้มีส่วนร่วมทางพันธุกรรม” เมื่อถูกถามเกี่ยวกับบทบาทของฉันในกระบวนการนี้ ฉันไม่คิดว่าจะมีเด็กที่เกิดจากการบริจาคของฉันเป็นลูกของฉัน — เพราะไม่ใช่เด็กที่ฉันเคยมี!

การบริจาค “ส่วนผสม” บางอย่าง ฉันเป็นเพียงการอำนวยความสะดวกในการเป็นพ่อแม่ — แต่ยิ่งไปกว่านั้น ฉันกำลังให้โอกาสคุณแม่ที่มีความปรารถนาที่จะอบขนมปังของเธอเองในเตาอบของเธอเอง แม้ว่าจะมีส่วนผสมที่ยืมมาบ้าง

ทารกเป็นมากกว่าอสุจิและไข่

กระนั้น ความเป็นพ่อแม่เป็นมากกว่าแค่ DNA และชีววิทยาเป็นมากกว่าแค่พันธุกรรม การเปรียบเทียบ “ขนมปังในเตาอบ” ของฉันอาจดูหยาบเกินไป เพราะถ้าคุณได้รับการบริจาคไข่ คุณเป็นมากกว่าที่สำหรับอบขนมปัง

1,000 วันแรกเป็นส่วนที่สำคัญที่สุดสำหรับพัฒนาการทางระบบประสาท สุขภาพ และความเป็นอยู่ที่ดีของเด็ก ช่วงเวลาวิกฤตินี้ไม่ได้เริ่มตั้งแต่แรกเกิด แต่เริ่มไม่นานหลังจากการปฏิสนธิและดำเนินต่อไปจนถึงอายุประมาณ 2 ปี

เมื่อลูกน้อยของคุณเติบโตในตัวคุณ ทุกส่วนของพัฒนาการจะได้รับอิทธิพลจากคุณ คุณให้โปรตีน วิตามิน แร่ธาตุ และของเหลวที่จำเป็นต่อการพัฒนากระดูก กล้ามเนื้อ เส้นประสาท และอวัยวะที่แข็งแรง

ในขณะที่ผู้บริจาคไข่ให้สารพันธุกรรมที่จำเป็นสำหรับการปฏิสนธิ งานของเราหยุดอยู่ที่นั่น นับตั้งแต่วินาทีที่คุณเริ่มอุ้มลูกน้อย คุณจะต้องเตรียมส่วนประกอบสำคัญที่จะทำให้พวกเขากลายเป็นเด็กที่คุณจะรู้ได้ในวันหนึ่ง

การใช้ผู้บริจาคไข่ทำให้คุณมีโอกาสที่จะเติบโตและเลี้ยงดูลูกน้อยของคุณและมีบทบาทอย่างแข็งขันในการนำลูกของคุณเข้าสู่โลก ทุกแง่มุมของลูกน้อยของคุณได้รับอิทธิพลจากสภาพแวดล้อมที่คุณจัดหาให้ในฐานะแม่ของลูกอย่างมีเอกลักษณ์ แม้กระทั่งก่อนที่พวกเขาจะเกิด

กระบวนการ

การบริจาคไข่ไม่เหมือนการบริจาคอสุจิ ไข่ไม่ได้ถูกเก็บเข้าธนาคาร พวกมันไม่พร้อม พวกมันไม่สนุกในการผลิต และไม่น่าบริจาคอย่างแน่นอน

เก็บไข่แพง. ขั้นตอนการบริจาคต้องใช้การทดสอบทางการแพทย์และจิตใจอย่างเข้มข้นและไม่ได้ราคาถูก นี่คือเหตุผลที่มีการบริจาคไข่ตามความต้องการ

แม้ว่าใบสมัครของฉันจะได้รับการอนุมัติ ฉันก็รู้ว่าอาจต้องใช้เวลาหลายเดือนหรือหลายปีกว่าที่ฉันจะได้รับเลือก สามเดือนต่อมา ในเดือนกุมภาพันธ์ 2012 ไข่ของฉันได้พบครอบครัวที่น่าจะเป็นไปได้ ซึ่งเป็นคู่สามีภรรยาจากต่างประเทศที่เลือกให้ฉันช่วยทำซาลาเปา

การบริจาคครั้งที่สองของฉันเกิดขึ้นในปี 2014 แต่การบริจาคครั้งที่สามของฉันถูกขัดจังหวะเมื่อผู้รับมีไส้ติ่งอักเสบไม่นานก่อนการดึงไข่ตามกำหนด ฉันกำลังลงทะเบียนเพื่อบริจาคเป็นครั้งที่สี่ แม้ว่ารายละเอียดจะแตกต่างจากการบริจาคไปจนถึงการบริจาค แต่กระบวนการยังคงเหมือนเดิม

การคัดเลือก

อันดับแรก ฉันได้รับเลือกจากฐานข้อมูลของผู้บริจาคที่มีศักยภาพ เมื่อพูดถึงกระบวนการของตัวเอง ฉันพูดถึงคู่ของผู้รับเพราะฉันได้รับการคัดเลือกจากสามีและภรรยาที่ต้องการเริ่มต้นครอบครัว

ฉันรู้ว่าสิ่งนี้อาจไม่เป็นเช่นนั้นเสมอไป ฉันได้ระบุว่าฉันยินดีที่จะบริจาคให้กับคู่รักเพศเดียวกัน ผู้รับคนเดียว หรือผู้รับที่ใช้ตัวแทนเสมือน

หากคน ๆ หนึ่งเต็มใจที่จะลงทุนเวลา เงิน และความพยายามทางอารมณ์นี้เพื่อสร้างลูกที่พวกเขาต้องการอย่างสุดซึ้ง แล้วฉันจะยืนอยู่ระหว่างพวกเขากับไข่ของฉันกับใคร

เท่าที่เลือกไป ฉันยังคงไม่เปิดเผยตัว มีข้อมูลเกี่ยวกับเชื้อชาติ ชาติพันธุ์ และลักษณะทางกายภาพของฉัน และแสดงสีตา สีผม และสีผิวของฉัน

โปรไฟล์ของฉันระบุขนาดมือและเท้าของฉัน และฉันมีกระหรือไม่ พ่อแม่ที่คาดหวังจะรู้ว่าฉันใส่แว่นหรือใส่เหล็กดัดฟัน การแพ้ของฉันแสดงอยู่ในประวัติการรักษาโดยละเอียดของฉัน และฉันเปิดเผยภูมิหลังทางกายภาพและทางการแพทย์ที่เหมือนกันเกี่ยวกับพี่น้อง พ่อแม่ และปู่ย่าตายายของฉัน

ความสำเร็จด้านวิชาการและกีฬาของฉัน ระดับการศึกษาสูงสุด และอาชีพปัจจุบันอยู่ในโปรไฟล์ของฉัน ควบคู่ไปกับสัญลักษณ์ทางโหราศาสตร์ ลักษณะพฤติกรรม มุมมองทางศาสนา ความเอนเอียงทางการเมือง และงานอดิเรกของฉัน อาหาร หนังสือ และภาพยนตร์ที่ฉันโปรดปรานก็อยู่ที่นั่นด้วย

มีแกลลอรี่รูปฉันตอนเด็กๆ และตอนเด็กๆ ด้วย ข้อมูลมากมายนี้เป็นสาเหตุหนึ่งที่ทำให้แอฟริกาใต้เป็นจุดหมายปลายทางที่น่าดึงดูดสำหรับผู้ที่พิจารณาใช้ผู้บริจาคไข่

ข้อสอบเบื้องต้น

หลังจากการคัดเลือก ฉันได้รับมอบหมายให้เป็นผู้เชี่ยวชาญด้านภาวะเจริญพันธุ์ ซึ่งจะจัดการการบำบัดด้วยการปฏิสนธินอกร่างกาย (IVF) ของผู้รับด้วย กรณีพยาบาลของฉันถูกตั้งข้อหาเจาะเลือด เพื่อให้มั่นใจว่าฉันปฏิบัติตามระบบการรักษา และกำหนดเวลานัดหมายของฉัน

พยาบาลกรณีของฉันยังเป็นสารานุกรมของฉันเกี่ยวกับการบริจาคไข่ทุกอย่าง การตอบคำถามของฉัน อธิบายขั้นตอน และบรรเทาความกลัวหรือข้อกังวลของฉันเมื่อเกิดขึ้น

หลังจากการตรวจอัลตราซาวนด์และอุ้งเชิงกราน ฉันได้รับการประเมินสุขภาพจิตอย่างเข้มข้นและการให้คำปรึกษาเพื่อให้แน่ใจว่าฉันพร้อมสำหรับสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น

การรักษาภาวะเจริญพันธุ์

ต่อไป ฉันได้รับยาคุมกำเนิดพร้อมคำแนะนำเฉพาะเจาะจงเกี่ยวกับเวลาที่ควรเริ่มใช้ยาคุมกำเนิด ในขณะที่การคุมกำเนิดซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของการรักษาภาวะเจริญพันธุ์ทำให้ฉันสับสนในเวลากลางวัน แต่ไม่นานฉันก็ได้เรียนรู้ว่านี่เป็นการปรับรอบเดือนของฉันให้สอดคล้องกับรอบเดือนของผู้รับ

ประมาณหนึ่งเดือนต่อมา โดยบรรลุเป้าหมายนั้น ฉันเริ่มด้วยการฉีดฮอร์โมนเพื่อการเจริญพันธุ์ — ฮอร์โมนที่กระตุ้นรูขุมขนของฉันมากเกินไป เพื่อให้ไข่หลายฟองโตเต็มที่แทนที่จะมีเพียงหนึ่งฟอง ฉันฉีดตัวเองเข้าไปในบริเวณที่มีไขมันรอบสะดือทุกวัน แต่เข็มมีขนาดเล็กและการฉีดค่อนข้างไม่เจ็บปวด

กระบวนการของการกระตุ้นรูขุมขนด้วยสารเคมีนั้นไม่ได้ปราศจากความเสี่ยงหรือผลข้างเคียง ฉันโชคดีที่ไม่พบภาวะแทรกซ้อนเช่นกลุ่มอาการกระตุ้นรังไข่มากเกินไป แต่มีอาการเจ็บเต้านม คลื่นไส้ และท้องอืดอย่างรุนแรง รวมทั้งมีรอยฟกช้ำบริเวณที่ฉีด

ฉันได้รับการตรวจสอบอย่างใกล้ชิดในช่วงเวลานี้ และได้รับการตรวจอย่างน้อยสี่ครั้งและอัลตราซาวนด์ในอีก 2 สัปดาห์ข้างหน้าเพื่อประเมินการตอบสนองของร่างกายของฉัน ฉันยังได้รับการตรวจสอบเพื่อให้แน่ใจว่าฉันกำลังผลิตไข่ที่มีสุขภาพดีหลายตัวสำหรับการดึงข้อมูลในภายหลัง

การดึงข้อมูล

ถึงเวลานี้ ฉันดีใจที่ไข่จะออกจากสถานที่ของฉัน — แรงกดดันในช่องท้องส่วนล่างของฉันมีมาก และกางเกงของฉันก็ไม่ใกล้จากการท้องอืดอีกต่อไป ฉันรู้ตัวดีว่าร่างกายกำลังกรีดร้องว่า “FERTILIZE ME!” ที่ผู้ให้บริการอสุจิในบริเวณใกล้เคียงของฉัน

ประมาณวันที่ 12 หลังจากเริ่มฉีด เราจะจองวันที่ดึงข้อมูล การฉีดครั้งสุดท้ายกระตุ้นการตกไข่ ถูกกำหนดเวลาอย่างสมบูรณ์เพื่อให้แน่ใจว่าฉันอยู่ภายใต้การระงับประสาทโดยทีมการเจริญพันธุ์ยืนอยู่ในขณะที่ปล่อยไข่

ขั้นตอนนี้ใช้เทคนิคมากกว่าการรอใต้ต้นแอปเปิ้ลด้วยตะกร้าเล็กน้อย – ใช้เข็มนำทางด้วยโซนาร์เพื่อดูดของเหลวฟอลลิคูลาร์ในรังไข่ของฉันและไข่พร้อมกับพวกมัน

แม้ว่าจะใช้เวลา 3 ถึง 6 เดือนตั้งแต่การคัดเลือกจนถึงการบริจาค แต่การดึงข้อมูลจริงใช้เวลาเพียง 30 นาที สองชั่วโมงต่อมา ฉันกำลังเดินทางกลับบ้าน ตัวป่องและเป็นตะคริว แต่ก็พอใจกับการตัดสินใจของฉัน ไม่กี่วันต่อมาอาการท้องอืดก็หายไปและการจำก็หายไป

อย่างไรก็ตาม เป็นเวลาหนึ่งเดือนก่อนที่ฉันจะพิจารณามีส่วนร่วมในกิจกรรมทางเพศ ฉันได้รับคำเตือนว่าไม่สามารถเก็บไข่ทั้งหมดได้เสมอไป และฉันจะยังคงมีความอุดมสมบูรณ์สูงและน่าขันจนกว่าจะมีประจำเดือนครั้งต่อไป

9 ปีต่อมา

เมื่อฉันลงทะเบียนเพื่อบริจาคครั้งแรก ภาวะมีบุตรยากไม่ใช่เรื่องร้อนในหมู่เพื่อนของฉัน เมื่อฉันเข้าสู่วัย 30 ฉันก็เริ่มตระหนักถึงเพื่อนและเพื่อนร่วมงานที่กำลังพยายามจะตั้งครรภ์มากขึ้น

การเริ่มมีครอบครัวเป็นของตัวเองยังไม่มีความสำคัญสำหรับฉัน แต่ฉันมักสงสัยว่าฉันจะรู้สึกอย่างไรหากพบว่าตัวเองต้องดิ้นรนเพื่อตั้งครรภ์ในอนาคต ฉันหวังว่าถ้าฉันพบว่าตัวเองอยู่ในตำแหน่งที่วิธีการคิดแบบเดิมๆ ล้มเหลว ที่ไหนสักแห่ง จะมีคนเต็มใจช่วยให้ฉันตระหนักถึงความฝันของฉัน

บนโต๊ะของฉันที่บ้าน ฉันมีผีเสื้อคริสตัลสวารอฟสกี้ที่สวยงาม — ของขวัญขอบคุณจากคู่รักคู่แรกที่ฉันเคยบริจาคให้ ในสมัยกรีกโบราณ ผีเสื้อที่โผล่ออกมาจากรังไหมเป็นสัญลักษณ์ของการเกิดวิญญาณมนุษย์ใหม่

ผู้คนทั่วโลกเชื่อมโยงผีเสื้อกับความอดทน การเปลี่ยนแปลง ความหวัง และชีวิต สำหรับฉัน ผีเสื้อคริสตัลนั้นเป็นสัญลักษณ์ของการเปลี่ยนแปลง และของการตัดสินใจที่ฉันทำเพื่อเปลี่ยนแปลงชีวิตของใครบางคน ซึ่งส่งผลให้ชีวิตของฉันเปลี่ยนไปตลอดทาง