เคล็ดลับสำหรับการเดินทางในขา

เดินกับนักแสดง

เคล็ดลับเมื่อคุณใช้ไม้ค้ำ

การเดินโดยใช้ไม้ค้ำยันอาจทำให้คุณรู้สึกกังวลในตอนแรก อาจต้องใช้ความแข็งแกร่งเล็กน้อยและต้องหยุดพักเพื่อพักผ่อน

เพื่อจัดการกับไม้ค้ำเอง:

• พิจารณาเพิ่มเบาะเสริมที่ด้านบนของไม้ค้ำยัน วิธีนี้สามารถลดอาการเจ็บใต้วงแขนได้ สำหรับวิธีแก้ปัญหา DIY ให้หั่นเป็นชิ้นจากเส้นโฟมว่ายน้ำที่ยาวเท่ากับส่วนบนของไม้ยันรักแร้ของคุณ ผ่าด้านหนึ่งของเส้นก๋วยเตี๋ยวแล้วเลื่อนไม้ค้ำเข้าไปในส่วนที่คุณผ่าออก ยังสามารถซื้อ หมอนไม้ยันรักแร้และอุปกรณ์เสริมออนไลน์และลอง a กระเป๋าคาดเอวสำหรับพกพาของจำเป็นเล็กๆ น้อยๆ ติดตัวไปกับคุณ
• สวมรองเท้ากันลื่นเมื่อใช้ไม้ค้ำยันเสมอ แม้ในบ้าน
• ปรับไม้ค้ำยันให้อยู่ในระดับความสูงที่เหมาะสมสำหรับคุณ หากคุณใช้เท้าเปล่าหรือสวมถุงเท้าเป็นระยะเวลาหนึ่ง ให้ปรับความสูงของไม้ค้ำ
• เช็ดไม้ค้ำให้สะอาดบ่อยๆ ด้วยทิชชู่เปียกต้านเชื้อแบคทีเรีย

เคล็ดลับในการเดินทาง

คุณยังสามารถใช้การคิดเชิงกลยุทธ์เพื่อรักษาด้วยการเฝือกขาโดยจำกัดน้อยลง

• ตั้งค่าสถานีรอบ ๆ บ้านของคุณ จัดกลุ่มยา น้ำดื่ม และของว่างตามจุดต่างๆ รอบบ้านที่คุณใช้เวลามากที่สุด วิธีนี้จะช่วยจำกัดระยะเวลาที่คุณต้องเคลื่อนตัวผ่านบ้านและอาจขยับขึ้นและลงบันไดได้
• เคลียร์พื้นที่ผ่านส่วนหลักของบ้านเพื่อให้คุณสามารถเคลื่อนผ่านได้อย่างง่ายดาย มีแผนในกรณีฉุกเฉินเพื่อให้คุณสามารถออกจากบ้านได้อย่างรวดเร็วหากต้องการ
• ระบุจุดพักผ่อนในสถานที่ที่คุณวางแผนจะเยี่ยมชม โทรแจ้งสถานที่ที่คุณวางแผนจะไปล่วงหน้า เช่น ร้านอาหาร พิพิธภัณฑ์ และโรงแรม เพื่อสอบถามเกี่ยวกับการเข้าถึงสำหรับผู้ทุพพลภาพ จำไว้ว่าเมื่อคุณถามคำถามประเภทนี้ คุณไม่ได้แค่ช่วยเหลือตัวเองเท่านั้น แต่ยังสนับสนุนคนอื่นด้วย
• หากคุณทำงานในอาคารที่มีหลายชั้นหรือหลายชั้น ให้คนเฝ้าประตูหรือผู้จัดการอาคารรู้ว่าคุณกำลังใช้ไม้ค้ำ หากเกิดเพลิงไหม้หรือเหตุฉุกเฉินอื่นๆ ในอาคาร ต้องมีผู้ได้รับการแจ้งเตือนว่ามีบุคคลที่ไม่สามารถใช้บันไดและต้องการความช่วยเหลือ

แม้ว่าคุณอาจวางแผนที่จะเดินวันละนิดเพื่อกระตุ้นการไหลเวียนและป้องกันการสูญเสียมวลกระดูกและกล้ามเนื้อลีบ การเดินมักจะท้าทายเมื่อคุณสวมเฝือก วางแผนเกี่ยวกับนักแสดงของคุณ เพื่อให้คุณได้รับความช่วยเหลือสำหรับสิ่งที่คุณต้องทำในการยืนขึ้น เช่น การแต่งตัว ไปนัดหมาย อาบน้ำ หรืออาบน้ำ

เคล็ดลับการดูแลนักแสดงของคุณ

วัสดุที่หล่อของคุณทำขึ้นจะส่งผลต่อวิธีการดูแลที่คุณต้องการ การหล่อที่พบมากที่สุดสองประเภทคือปูนปลาสเตอร์และวัสดุสังเคราะห์หรือไฟเบอร์กลาส

ปูนปลาสเตอร์ต้องไม่เปียก ไม่อย่างนั้นปูนจะสลายตัว ไฟเบอร์กลาสหล่อควรจะเก็บไว้ให้แห้ง แต่ความชื้นเล็กน้อยจากเหงื่อ ฝน หรือละอองน้ำจากฝักบัวเร่ร่อนสามารถเช็ดให้แห้งด้วยกระดาษชำระ

สวมรองเท้าบูทหรือรองเท้าแตะเพื่อป้องกันไม่ให้พื้นผิวของนักแสดงสกปรกเกินไป คุณสามารถใช้ผ้าชุบน้ำหมาดเช็ดสิ่งสกปรกออกจากเฝือกได้หากทำจากไฟเบอร์กลาส

เลือกซื้อรองเท้าบูทและปกออนไลน์

หล่อเลี้ยงและดูแลผิวเมื่อคุณเดิน

การดูแลเฝือกและผิวหนังด้านล่างเป็นสิ่งสำคัญสำหรับการรักษาอาการบาดเจ็บที่ขาอย่างเหมาะสม

หากเฝือกของคุณทำให้เท้าของคุณรู้สึกขับเหงื่อหรือคัน ผิวของคุณบอบบางในขณะที่รักษา และคุณอาจทำลายเกราะป้องกันผิวของคุณด้วยการพยายามคันหรือทำความสะอาดใต้เฝือก ให้ลองทิ้งเบกกิ้งโซดาเล็กน้อยระหว่างเฝือกกับผิวหนังเพื่อฆ่าเชื้อแบคทีเรียและป้องกันไม่ให้เฝือกส่งกลิ่นไม่พึงประสงค์

อย่าติดทิชชู่หรือกระดาษชำระลงในเฝือก มันอาจจะติดอยู่และลดการไหลเวียนโลหิตซึ่งคุณต้องรักษาบาดแผลของคุณ

ตรวจสอบผิวรอบๆ เฝือกของคุณทุกวันเพื่อให้แน่ใจว่าเฝือกไม่แน่นหรือหลวมเกินไป หากผิวหนังของคุณระคายเคืองหรือแตกบริเวณที่เฝือก ให้ปรึกษาแพทย์

หลังจากที่นักแสดงหลุดออกมา

หลังจากที่ถอดเฝือก ขาของคุณอาจดูแตกต่างออกไปเล็กน้อย ผิวของคุณอาจดูแห้ง เป็นขุย และซีด ขาที่ได้รับบาดเจ็บอาจบางกว่าขาอีกข้าง เนื่องจากคุณอาจสูญเสียมวลกล้ามเนื้อ

• ปรนนิบัติผิวอย่างอ่อนโยนในตอนแรก แช่ผิวของคุณในน้ำอุ่นและกักเก็บความชุ่มชื้นด้วยโลชั่นที่ปราศจากน้ำหอมเพื่อกำจัดผิวแห้ง
• หากคุณมีสะเก็ดจากอาการบาดเจ็บ ให้ใช้ผ้าขนหนูถูเบาๆ อย่าแกะสะเก็ดก่อนที่มันจะพร้อมหลุดออกมา
• หากปกติคุณโกนขนขา ให้งดเว้นอย่างน้อยสองสามวัน ชั้นผิวของคุณอาจต้องเปิดรับลมก่อนที่จะดึงและดึงผมด้วยมีดโกนหรือจัดการกับสารเคมีกำจัดขน

คำถามที่ต้องถามแพทย์

ปรึกษาแพทย์เกี่ยวกับการดูแลอาการบาดเจ็บก่อนออกจากการนัดหมายการนำออก แผนการรักษาของแต่ละคนจะแตกต่างกัน และบางครั้งแพทย์ของคุณจะไม่รู้ว่าจะแนะนำอะไร จนกว่าจะเห็นว่าขาของคุณหายดีภายใต้เฝือกอย่างไร กล้ามเนื้อที่ขาของคุณอาจต้องผ่อนคลายกลับไปสู่กิจกรรมปกติ

คำถามเฉพาะสำหรับแพทย์ของคุณอาจรวมถึง:

• ฉันจำเป็นต้องใช้เฝือกหรือใช้รองเท้าบู๊ตเดินต่อไปหลังจากถอดเฝือกหรือไม่? ถ้าเป็นเช่นนั้นคุณแนะนำให้ใช้นานแค่ไหน?
• กายภาพบำบัดจำเป็นต่อการรักษาต่อไปหรือไม่? ฉันควรไปบ่อยแค่ไหน? คุณแนะนำใคร
• มีเทคนิคการนวดหรือการบำบัดด้วยความร้อนใดบ้างที่คุณแนะนำสำหรับการทำทรีตเมนต์ที่บ้านหรือไม่?
• ฉันควรมองหาอะไรในขณะที่รักษาตัวต่อไป? มีอาการเฉพาะเจาะจงที่คุณต้องการให้ฉันเฝ้าระวังหรือไม่?

ข้อดีของการเดินกับนักแสดง

การเดินบนเฝือกจะเพิ่มการไหลเวียนไปยังบริเวณที่บาดเจ็บ ซึ่งสามารถส่งเสริมการรักษากระดูกหักได้ การเดินบนเฝือกยังช่วยให้คุณไม่สูญเสียมวลกระดูก แม้แต่การเดินสั้นๆ ในขณะที่คุณอยู่ในเฝือกก็ช่วยป้องกันการสูญเสียกระดูกได้

อาการบาดเจ็บแต่ละคนต่างกัน นักแสดงมุ่งเป้าไปที่การทำให้จุดบาดเจ็บของคุณเคลื่อนที่ไม่ได้เพื่อให้กระดูกของคุณสามารถหลอมรวมกันได้ การแตกหักของ fibular รุนแรงหรือการแตกหักของ trimalleolar อาจต้องใช้เวลาพักเพิ่มเติมก่อนที่คุณจะพยายามเดินเป็นต้น อายุ ระดับความเจ็บปวด และความเสี่ยงของภาวะแทรกซ้อนจะเป็นตัวกำหนดคำแนะนำของแพทย์เกี่ยวกับระยะเวลาที่คุณควรลองเดินบนเฝือกของคุณ

ต่อไปจะทำอะไรได้

เวลาที่ใช้ในการแสดงอาจทำให้หงุดหงิดใจ แต่คนส่วนใหญ่ไม่จำเป็นต้องสวมชุดดังกล่าวเป็นเวลานานกว่าหกสัปดาห์ พูดคุยกับแพทย์ของคุณหากคุณสังเกตเห็นอาการใด ๆ ต่อไปนี้:

• นิ้วเท้าหรือขาท่อนล่างของคุณดูเหมือนจะหมดความรู้สึกหรือเปลี่ยนเป็นสีน้ำเงิน
• ขยับนิ้วเท้าไม่ได้
• อาการบวมปรากฏขึ้นหรือแย่ลง
• นักแสดงของคุณหลวม
• คุณมีอาการคันภายในนักแสดงของคุณที่ไม่หยุด

หลังจากที่ถอดเฝือกแล้ว อย่าลืมทำแบบฝึกหัดการฟื้นฟู สวมเฝือกหรือเฝือกสำหรับเดิน และขอคำแนะนำติดตามผลจากแพทย์หากต้องการ