มะเร็งต่อมลูกหมากที่มีความเสี่ยงปานกลางคืออะไร?

อะไรที่มีคุณสมบัติเป็นมะเร็งต่อมลูกหมากที่มีความเสี่ยงปานกลาง?

มะเร็งต่อมลูกหมากที่มีความเสี่ยงปานกลางมักเป็นมะเร็งที่โตพอที่แพทย์จะตรวจร่างกายและตรวจร่างกายได้

เกณฑ์เพิ่มเติมสำหรับมะเร็งต่อมลูกหมากที่มีความเสี่ยงปานกลางจะอธิบายถึงการแพร่กระจายของมะเร็งและความก้าวหน้าของมะเร็ง แพทย์มักจะใช้ คณะกรรมการร่วมอเมริกันในระดับ TNM ของมะเร็ง เพื่ออธิบายลักษณะเหล่านี้ในมะเร็งชนิดต่างๆ

ปัจจัยหลักที่สร้างระดับ TNM สำหรับมะเร็งต่อมลูกหมากคือ:

• ระดับแอนติเจนเฉพาะต่อมลูกหมาก (PSA): ระดับโปรตีนนี้ในเลือดของคุณสูงสัมพันธ์กับความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นของการลุกลามของมะเร็งต่อมลูกหมาก
• คะแนนมะเร็งต่อมลูกหมาก Gleason: เมตริกนี้เป็นผลรวมของตัวเลขสองตัวที่อธิบายว่าเซลล์มะเร็งในต่อมลูกหมากของคุณโดดเด่นเพียงใด (ตัวเลขแรก) และการเติบโตอย่างรวดเร็วของพวกมัน (ตัวเลขที่สอง)
• กลุ่มเกรด: เมตริกนี้เป็นทางเลือกใหม่สำหรับคะแนน Gleason

เนื้องอกของคุณจะถูกจัดประเภทเป็นมะเร็งต่อมลูกหมากที่มีความเสี่ยงปานกลางหาก:

• มันอยู่ในมากกว่าครึ่งหนึ่งของต่อมลูกหมากของคุณ (ระยะ cT2b) หรือ
• มันอยู่ในต่อมลูกหมากทั้งสองข้างของคุณ (ระยะ cT2c) หรือ
• ระดับ PSA ของคุณคือ 10–20 นาโนกรัมต่อมิลลิลิตร (ng/mL) ของเลือด หรือ
• เนื้องอกของคุณมีกลุ่มเกรด 2–3 หรือคะแนน Gleason เท่ากับ 7 (3+4 หรือ 4+3)

ประเภทของมะเร็งต่อมลูกหมากที่มีความเสี่ยงปานกลาง

แพทย์ยังแยกมะเร็งต่อมลูกหมากที่มีความเสี่ยงปานกลางออกเป็นสองประเภทเพื่อช่วยให้พวกเขาเลือกแนวทางการรักษาที่ถูกต้อง ทั้งสองประเภทเป็นมะเร็งต่อมลูกหมากที่มีความเสี่ยงปานกลางและไม่เอื้ออำนวย

มะเร็งต่อมลูกหมากที่มีความเสี่ยงปานกลาง

มะเร็งชนิดนี้มักมีความเสี่ยงน้อยกว่าที่จะแพร่กระจายออกไปนอกต่อมลูกหมาก

เมตริกเฉพาะที่อธิบายถึงมะเร็งต่อมลูกหมากที่มีความเสี่ยงระดับปานกลาง ได้แก่:

• ชั้นประถมศึกษาปีที่ 2
• คะแนนกลีสัน 3+4

มะเร็งต่อมลูกหมากที่มีความเสี่ยงปานกลางที่ไม่เอื้ออำนวย

ประเภทนี้มักจะบ่งชี้ว่ามีความเสี่ยงสูงที่มะเร็งจะแพร่กระจายออกไปนอกต่อมลูกหมาก

คะแนนที่อธิบายประเภทนี้ ได้แก่ :

• กลุ่มชั้น ป.3
• คะแนนกลีสัน 4+3

ระดับของ PSA มีความคล้ายคลึงกันระหว่างสองกลุ่ม

แพทย์วินิจฉัยมะเร็งต่อมลูกหมากระยะกลางได้อย่างไร?

ถึง วินิจฉัย มะเร็งต่อมลูกหมากและกำหนดกลุ่มเสี่ยง แพทย์จะทำการตรวจร่างกายและซักประวัติทางการแพทย์ของคุณก่อน ในฐานะที่เป็นส่วนหนึ่งของร่างกาย พวกเขามักจะทำการตรวจทางทวารหนักแบบดิจิทัล ในระหว่างการตรวจนี้ แพทย์จะสอดนิ้วที่สวมถุงมือและมีสารหล่อลื่นเข้าไปในทวารหนักของคุณ และคลำหาก้อนเนื้อหรือก้อนโตที่ผิดปกติ

หลังจากตรวจร่างกายแล้ว พวกเขามักจะสั่งการทดสอบในห้องปฏิบัติการบางอย่าง:

• การตรวจเลือด PSA

• การตรวจชิ้นเนื้อต่อมลูกหมากเพื่อวัดคะแนน Gleason หรือกำหนดกลุ่มเกรด

• การทดสอบภาพเช่นอัลตราซาวนด์ transrectal หรือ MRI
• การทดสอบทางพันธุกรรมสำหรับมะเร็งต่อมลูกหมากบางชนิด

แพทย์ของคุณจะวินิจฉัยมะเร็งต่อมลูกหมากที่มีความเสี่ยงปานกลาง หากผลการตรวจเลือด PSA และการตรวจชิ้นเนื้อต่อมลูกหมากของคุณอยู่ในช่วงที่คาดไว้สำหรับกลุ่มเสี่ยงนี้

การรักษามะเร็งต่อมลูกหมากที่มีความเสี่ยงปานกลาง

ตัวเลือกการรักษามะเร็งต่อมลูกหมากที่มีความเสี่ยงปานกลางจะแตกต่างกันไปตามปัจจัยหลายประการ เช่น

• กลุ่มที่ถูกใจกับกลุ่มที่เสียเปรียบ
• อายุและสุขภาพโดยรวมของคุณ
• การตั้งค่าของคุณ

ในบางกรณี (โดยปกติ หากคุณเป็นมะเร็งต่อมลูกหมากที่มีความเสี่ยงปานกลาง) แพทย์อาจแนะนำให้ “รออย่างระแวดระวัง” วิธีการนี้เกี่ยวข้องกับการติดตามมะเร็งอย่างใกล้ชิดด้วยการตรวจสุขภาพอย่างสม่ำเสมอ การตรวจ PSA และการตรวจชิ้นเนื้อ ในขณะที่การรักษาล่าช้าจนกว่าจะจำเป็น อย่างไรก็ตาม, การวิจัยล่าสุด แสดงให้เห็นว่าการรักษาแต่เนิ่นๆ มีประโยชน์มากกว่าการรอคอยอย่างระแวดระวัง

หากมะเร็งต่อมลูกหมากที่มีความเสี่ยงปานกลางจำเป็นต้องได้รับการรักษา แพทย์ของคุณอาจแนะนำสิ่งต่อไปนี้:

• การผ่าตัดเอาต่อมลูกหมากออกบางส่วนหรือทั้งหมด (prostatectomy)
• การรักษาด้วยรังสี
• เคมีบำบัด
• การบำบัดด้วยฮอร์โมน
• การบำบัดด้วยภูมิคุ้มกัน
• การผสมผสานของแนวทางเหล่านี้

อัตราการรอดชีวิตจากมะเร็งต่อมลูกหมากที่มีความเสี่ยงปานกลาง

มุมมองของคุณจะขึ้นอยู่กับ:

• อายุของคุณ
• สุขภาพโดยรวมของคุณ
• ชนิดของมะเร็ง
• ระยะของมะเร็ง (ขนาดของก้อนมะเร็ง) และกลุ่มเสี่ยง (คาดว่าจะเติบโตเร็วแค่ไหน)

โดยทั่วไป มะเร็งต่อมลูกหมากที่มีความเสี่ยงระดับกลางที่น่าพอใจมีอัตราการรอดชีวิตสูงกว่ามะเร็งต่อมลูกหมากที่มีความเสี่ยงปานกลางที่ไม่เอื้ออำนวย ถึงกระนั้น อย่าลืมหารือเกี่ยวกับมุมมองส่วนบุคคลของคุณกับผู้เชี่ยวชาญด้านระบบปัสสาวะหรือเนื้องอก เนื่องจากอาจแตกต่างกันไปตามสถานการณ์ของคุณ

ให้เป็นไปตาม สมาคมมะเร็งอเมริกันอัตราการรอดชีวิตสัมพัทธ์เฉลี่ย 5 ปีสำหรับมะเร็งต่อมลูกหมากที่ยังไม่แพร่กระจาย (เช่น มะเร็งต่อมลูกหมากที่มีความเสี่ยงปานกลาง) คือมากกว่า 99%

คำถามที่พบบ่อยเกี่ยวกับมะเร็งต่อมลูกหมากที่มีความเสี่ยงปานกลาง

มาดูคำถามสองสามข้อที่ผู้ป่วยมะเร็งต่อมลูกหมากที่มีความเสี่ยงระดับปานกลางมักถามแพทย์

ความเสี่ยงของมะเร็งระดับกลางหมายถึงอะไร?

มะเร็งต่อมลูกหมากที่มีความเสี่ยงปานกลางมีความก้าวร้าวมากกว่ามะเร็งที่มีความเสี่ยงต่ำ และมีความก้าวร้าวน้อยกว่ามะเร็งที่มีความเสี่ยงสูง พวกเขามีคะแนน Gleason เท่ากับ 7 (กลุ่มเกรด 2 หรือ 3) และระดับ PSA น้อยกว่า 20 ng/mL

มะเร็งต่อมลูกหมากระยะกลางแพร่กระจายเร็วแค่ไหน?

มะเร็งต่อมลูกหมากที่มีความเสี่ยงปานกลางอยู่ในระยะ cT2b หรือ cT2c ซึ่งหมายความว่ายังไม่แพร่กระจายออกไปนอกต่อมลูกหมาก อย่างไรก็ตาม พวกมันสามารถแพร่กระจายได้ช้ากว่า (ดี) หรือเร็วกว่า (เสียเปรียบ)

มะเร็งต่อมลูกหมากที่มีความเสี่ยงปานกลางคืออะไร?

มะเร็งต่อมลูกหมากที่มีความเสี่ยงปานกลางอยู่ในกลุ่มเกรด 2 (คะแนน Gleason 3+4) พวกมันคาดว่าจะแพร่กระจายได้ช้ากว่ามะเร็งต่อมลูกหมากที่มีความเสี่ยงปานกลางและบางครั้งก็ไม่จำเป็นต้องได้รับการรักษา

มะเร็งต่อมลูกหมากที่มีความเสี่ยงปานกลางที่ไม่เอื้ออำนวยคืออะไร?

มะเร็งต่อมลูกหมากที่มีความเสี่ยงปานกลางที่ไม่เอื้ออำนวยอยู่ในกลุ่มเกรด 3 (คะแนน Gleason 4+3) พวกเขามักจะแพร่กระจายได้เร็วกว่าและโดยทั่วไปจำเป็นต้องได้รับการรักษาทันที

บทสรุป<\/div>

มะเร็งต่อมลูกหมากที่มีความเสี่ยงปานกลางอยู่ระหว่างความเสี่ยงต่ำและมะเร็งต่อมลูกหมากที่มีความเสี่ยงสูงในแง่ของความก้าวร้าว มะเร็งที่มีความเสี่ยงปานกลางมีโอกาสแพร่กระจายน้อยกว่าและอาจต้องการเพียงการเฝ้ารอแทนการรักษา มะเร็งที่มีความเสี่ยงระดับกลางที่ไม่เอื้ออำนวยมักต้องได้รับการรักษาทันที

อัตราการรอดชีวิตของมะเร็งต่อมลูกหมากที่มีความเสี่ยงปานกลางมักค่อนข้างสูง ถึงกระนั้นก็ขึ้นอยู่กับหลายปัจจัย อย่าลืมพูดคุยกับแพทย์ของคุณเกี่ยวกับมุมมองส่วนบุคคลของคุณ