ย้อนกลับไปเมื่อฉันมีลูกเพียงคนเดียว ฉันคิดว่าคุณแม่หลายคนรู้กลอุบายบางอย่างที่ฉันไม่รู้
คุณเคยมองแม่ที่มีลูกหลายคนแล้วคิดว่า “ว้าว ฉันไม่รู้ว่าแม่ทำได้อย่างไร ฉันจมน้ำตายเพียงคนเดียว!”
ให้ฉันบอกความลับเล็กน้อยเกี่ยวกับแม่คนนั้น: เธออาจดูเหมือนทำงานได้ดีกว่าคุณ แต่ก็ไม่ใช่เหตุผลที่คุณคิดอย่างแน่นอน
แน่นอน ภายนอกอาจจะดูสงบเสงี่ยมมากกว่าคุณ เพราะเธอมีประสบการณ์ไม่กี่ปีที่จะรู้ว่าถ้าลูกวัยเตาะแตะโวยวายกลางร้านและคุณต้องทิ้งรถเข็นไว้เต็มของชำในขณะที่ทุกคนจ้องมอง คุณ (เคยไปมาแล้ว) ไม่ใช่เรื่องใหญ่อย่างที่คิดในขณะนี้
แต่ข้างในเธอยังคงเลือนลาง
และแน่นอนว่า บางทีลูกๆ ของเธออาจมีพฤติกรรมและไม่ทำตัวเหมือนลิงป่าที่แกว่งไปมาตามทางเดิน นรกก็ตั้งใจที่จะทำลายสิ่งของที่แตกหักให้ได้มากที่สุด แต่นั่นอาจเป็นเพราะคนโตจับมือน้องคนสุดท้องและแม่ฝึกมาหลายปีว่าถ้าผ่านทริปนี้ไปได้จะได้คุกกี้
ที่ฉันกำลังพูดคือ ถ้าคุณดูให้ดีพอ — ถ้าคุณจริงๆ จริงๆ ดูที่แม่ที่มีลูกสาม สี่ ห้าคนขึ้นไป คุณจะเห็นว่ามีความแตกต่างที่สำคัญอย่างหนึ่งระหว่างคุณกับเธอ และเคล็ดลับสำคัญที่ทำให้เธอ “ทำได้ดีกว่า” มากกว่าคุณคือ:
เธอยอมรับแล้วว่าไม่มีแม่คนใดที่มีทุกอย่างรวมกันจริงๆ และนั่นไม่ใช่สิ่งที่ไม่ดีเสมอไป
คุณอาจคิดว่า “เป้าหมาย” ของการเป็นพ่อแม่คือการเป็นแม่ที่อยู่ด้วยกัน – แม่ที่คิดหาวิธีควบคุมกิจวัตรการดูแลผิวและกฎเกณฑ์การออกกำลังกายของเธอ สามารถควบคุมการบริโภคคาเฟอีนของเธอให้เหลือเพียงถ้วยเดียวของการพิจารณาคดี ของกาแฟต่อวัน (ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า) การเล่นกล เด็กป่วย วันหิมะตก สุขภาพจิตของเธอ มิตรภาพของเธอ และความสัมพันธ์ของเธอได้อย่างง่ายดาย – แต่ฉันไม่ซื้อมัน
ฉันคิดว่าเป้าหมายของการเป็นพ่อแม่คือการเปิดกว้างให้กับความล้มเหลวอย่างต่อเนื่องครั้งแล้วครั้งเล่า แต่ยังคงต่อสู้เพื่อปรับปรุง
ถ้าฉันคิดว่าตัวเองทำทุกอย่าง “ถูกต้อง” ฉันก็จะไม่พยายามเรียนรู้วิธีช่วยเหลือลูกสาวเกี่ยวกับปัญหาที่พวกเขาเผชิญ ฉันจะไม่พยายามอย่างเต็มที่ในการติดตามข้อแนะนำด้านสุขภาพและนำไปปฏิบัติ ฉันไม่สนใจที่จะดำเนินการเพื่อลองใช้กลยุทธ์การเลี้ยงลูกแบบใหม่หรือกลวิธีที่ช่วยให้ทุกคนในครอบครัวของเราดำเนินไปอย่างราบรื่นยิ่งขึ้น
ประเด็นของฉันคือ ฉันไม่คิดว่าพ่อแม่ที่ “ดี” นั้นเกิดจากการมีประสบการณ์หลายปีหรือมีลูกหลายคน ฉันคิดว่าพ่อแม่ที่ “ดี” เกิดมาเมื่อคุณตัดสินใจที่จะเรียนรู้ตลอดชีวิตผ่านสิ่งนี้ที่เรียกว่าการเลี้ยงลูก
ฉันมีลูกห้าคน น้องเล็กเกิดเมื่อ4เดือนก่อน และหากมีสิ่งหนึ่งที่ฉันได้เรียนรู้เกี่ยวกับการเป็นพ่อแม่ นั่นก็คือประสบการณ์การเรียนรู้อย่างต่อเนื่อง เมื่อคุณคิดว่าคุณเริ่มชินกับมันแล้ว หรือเมื่อคุณพบวิธีแก้ไขที่มีประสิทธิภาพในที่สุด หรือเมื่อคุณจัดการกับปัญหาของเด็กคนหนึ่ง อีกปัญหาหนึ่งจะปรากฏขึ้น และเมื่อตอนที่ฉันเป็นแม่คนใหม่ที่มีลูกหนึ่งหรือสองคน นั่นทำให้ฉันรำคาญ
ฉันอยากผ่านพ้นจุดที่รู้สึกว่าทุกอย่างเป็นวิกฤติ ฉันอยากเป็นแม่ที่เท่และเก็บตัวที่แล่นไปในร้านพร้อมกับลูกๆ ที่ประพฤติตัวดีของฉัน ฉันอยากทำงานบ้านให้เสร็จและมีเวลาทานอาหารเย็นโดยไม่ต้องหนีไปบาฮามาสเป็นเวลาหนึ่งปี
แต่ตอนนี้?
ฉันรู้ว่าฉันจะไม่มีวันไปถึงที่นั่น ฉันรู้ว่าจะมีบางช่วงเวลาที่ฉันรู้สึกราวกับว่าเรากำลังแล่นไปอย่างราบรื่นและอีกหลายช่วงเวลาที่ฉันร้องไห้และถามว่าฉันสามารถทำเช่นนี้ได้หรือไม่และในบางครั้งฉันก็อยากจะกรีดร้องให้กับดวงตาที่มาจากมนุษย์ที่ฉันเติบโตด้วย ร่างกายของฉันเองที่ครั้งหนึ่งเคยผูกพันกับฉันมาก เธอไม่เคยเรียนรู้ที่จะคลาน เพราะฉันไม่สามารถวางเธอลงได้นานพอ
ฉันมีลูกเพียงพอและมีประสบการณ์เพียงพอที่จะรู้ว่าไม่มีสิ่งใดที่แม่ทำได้ “ดี” ไปกว่าแม่คนอื่นๆ
เราทุกคนล้วนแต่พยายามทำให้ดีที่สุด สะดุดเส้นทาง เรียนรู้และเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา ไม่ว่าเราจะทำสิ่งนี้มานานแค่ไหนหรือมีเด็กกี่คน พวกเราบางคนเพิ่งเลิกซักผ้าก่อนที่แม่คนอื่นจะโยนผ้าเช็ดตัวนั้น
*ยกมือขึ้นตลอด*
Chaunie Brusie เป็นพยาบาลแรงงานและคลอดบุตรที่ผันตัวมาเป็นนักเขียนและเป็นคุณแม่ลูกห้าที่เพิ่งสร้างเสร็จใหม่ เธอเขียนเกี่ยวกับทุกอย่างตั้งแต่การเงินไปจนถึงสุขภาพ ไปจนถึงวิธีเอาตัวรอดในช่วงแรกๆ ของการเป็นพ่อแม่ เมื่อสิ่งที่คุณทำได้คือคิดถึงการนอนหลับทั้งหมดที่ไม่ได้รับ ติดตามเธอได้ที่นี่
