การกีดกันทางเพศจากแพทย์ชายยังคงเกิดขึ้น — และจำเป็นต้องหยุด

เมื่อเร็ว ๆ นี้ ฉันถูกล่อลวงให้เลิกจ้างแพทย์ชายโดยสิ้นเชิง

ฉันยังไม่ได้

ไม่ใช่ว่าฉันจะไม่พบหมอผู้ชายเพราะฉันจะทำ ฉันยังคงเห็นพวกเขาเพราะฉันจำแพทย์ชายผู้ยิ่งใหญ่บางคนที่ได้ช่วยเหลือฉันมากที่สุดตลอดเส้นทางการรักษาพยาบาลของฉัน

ฉันคิดถึงแพทย์ทางเดินอาหารซึ่งเข้าหาฉันอย่างเหมาะสมเสมอมา และผู้ที่ใจดีและเคารพในสายสัมพันธ์ของเขากับฉัน

ฉันยังคิดถึงแพทย์ผิวหนังของฉันซึ่งไม่ได้ทำอะไรเลยนอกจากความเป็นมืออาชีพในขณะที่ให้การตรวจผิวหนังเป็นประจำ ซึ่งเป็นขั้นตอนทั่วร่างกายที่ใกล้ชิดกับธรรมชาติโดยเนื้อแท้

แพทย์เหล่านี้เป็นคนดี

แต่ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ฉันได้พบเจอกับแพทย์ชายที่แย่มากเกินไปซึ่งทำให้ฉันรู้สึกถูกล่วงเกิน

หลายครั้งเกินไป ฉันเคยเจอหมอผู้ชายที่คิดว่าไม่เป็นไรที่จะแสดงความคิดเห็นแบบอ้อมๆ เหยียดเพศ — คำพูดที่ให้ความรู้สึกเหมือนเป็นการตอกย้ำอำนาจ หรือบอกเป็นนัยถึงความสบายร่วมกันที่ไม่ใช่ จริงๆ แล้ว แบ่งปัน

ซึ่งรวมถึงชาย OB-GYN ซึ่งหลังจากทบทวนประวัติของฉันแล้วกล่าวว่า: “คุณคงบ้าไปแล้วใช่ไหม”

ฉันรู้สึกทึ่ง ฉันไม่มีคำพูดใดๆ ในตอนนี้ แต่เปล่าเลย ฉันไม่ได้คลั่งไคล้และคลั่งไคล้ตอนอายุ 18 ฉันเคยถูกล่วงละเมิดทางเพศ

ฉันได้แต่เงียบจนกลับถึงบ้าน เข้านอน และสงสัยว่าทำไมฉันถึงร้องไห้

“ผู้หญิงตัวเล็ก” ประเภทนี้พบได้ทั่วไปในสำนักงานแพทย์ชายบางแห่ง ซึ่งเป็นบริบทที่พลวัตของแพทย์และผู้ป่วยสามารถทำให้เรารู้สึกอ่อนแอและไร้อำนาจ

นอกจากนี้ยังมีความคิดเห็นจากนักศึกษาแพทย์ประจำบ้านซึ่งเป็นชายทั้งสองที่สำนักงานแพทย์ผิวหนังของฉัน ซึ่งพูดกับฉันว่า: “ฉันจะไปหาพี่เลี้ยงเพื่อให้แน่ใจว่าเราประพฤติตัว” ราวกับว่ามี โอกาสที่พวกเขาจะไม่ “ประพฤติ” ตัวเองกับฉัน

ฉันนั่งเปลือยกายอยู่ต่อหน้าพวกเขา ยกเว้นชุดกระดาษบางๆ ที่คลุมร่างกายของฉัน เมื่อก่อนฉันไม่รู้สึกไม่ปลอดภัย แต่ตอนนี้ฉันไม่รู้สึกปลอดภัยแล้ว

หมอผู้หญิงจะพูดเล่นๆ เกี่ยวกับ ของเธอ ความสามารถในการประพฤติตนต่อหน้าฉันโดยไม่มีพี่เลี้ยง? ฉันอดไม่ได้ที่จะเชื่อว่าโอกาสนั้นน้อยมากจนไม่มีเลย

ในฐานะคนที่มีประสบการณ์การล่วงละเมิดทางเพศ ตัวอย่างเหล่านี้รู้สึกเหมือนกำลังเล่นกล

เหตุใดนักศึกษาฝึกงานและแพทย์ผู้นี้จึงรู้สึกว่าจำเป็นต้องหัวเราะเยาะค่าใช้จ่ายของฉัน เพื่อให้ตัวเองสบายใจขึ้นกับความจริงที่ว่า สามารถ เอาเปรียบฉันไหมถ้าไม่จำเป็นต้องมีพยาบาลอยู่ในห้องในช่วงเวลานั้น?

ฉันยังไม่ทราบจุดประสงค์ของพวกเขา แต่สามารถแบ่งปันได้ว่าเรื่องตลกไม่ได้เกิดขึ้น ไม่ใช่สำหรับฉันอย่างน้อย

ฉันตัวเล็กเสมอตอน 4’11” และฉันก็เป็นผู้หญิงที่พูดจาไม่สุภาพด้วย ฉันอายุ 28 และยังคงหน้าสดสวย ทั้งหมดที่กล่าวมา ฉันสามารถจินตนาการได้ว่าพวกเขามองฉันเป็นคนที่พวกเขาสามารถแสดงความคิดเห็นเหล่านี้ได้

คนที่ไม่ยอมพูดอะไร ใครสักคนที่จะปล่อยให้มันหลุดลอยไป

ฉันเคยใช้ชีวิตอยู่กับการล่วงละเมิดทางเพศในอดีตของฉัน ความคิดเห็นเหล่านี้มีสีสันเป็นพิเศษ พวกมันได้กระตุ้นและขุดลอกความทรงจำเก่า ๆ เกี่ยวกับเวลาที่ร่างกายของฉันถูกพรากไปจากฉันโดยไม่ได้รับอนุญาต

ในฐานะผู้ป่วย พวกเราหลายคนรู้สึกหมดหนทางและอ่อนแออยู่แล้ว เหตุใดจึงทำให้ผู้หญิง “ล้อเล่น” กลายเป็นเรื่องปกติในเมื่อจริงๆแล้วได้รับการออกแบบมาเพื่อให้ผู้หญิงรู้สึกไร้อำนาจมากยิ่งขึ้น?

ความจริงก็คือ ฉันไม่ต้องการที่จะถูกมองว่าอ่อนไหวเกินไป แต่ความจริงยังคงอยู่: ความคิดเห็นเหล่านี้ไม่เหมาะสมและไม่ควรยอมรับ

และปรากฏว่า ฉันอยู่ไกลจากคนเดียวที่เคยประสบกับเหตุการณ์เช่นนี้

Angie Ebba แบ่งปันเรื่องราวของเธอกับฉัน: “ในขณะที่อยู่บนโต๊ะคลอด ฉันเพิ่งคลอดลูกและคลอดลูกที่คลอดก่อนกำหนด OB-GYN ชายของฉัน ซึ่งอยู่ในขั้นตอนการเย็บบริเวณที่ฉันฉีกขาด มองมาที่ฉัน สามีแล้วพูดว่า ‘อยากให้ฉันเย็บสามีไหม’ และหัวเราะ”

เธอบอกฉันว่าสามีของเธอไม่รู้ว่าหมอกำลังพูดถึงอะไร แต่เธอรู้

เห็นได้ชัดว่าเขาล้อเล่นเกี่ยวกับการเย็บแผลพิเศษเพื่อทำให้บริเวณช่องคลอดของเธอเล็กลง และทำให้ผู้ชายมีความสุขมากขึ้นในระหว่างการมีเพศสัมพันธ์

เธอพูดว่า “ถ้าฉันเหนื่อยน้อยลง (และไม่ใช่อยู่ในระหว่างการเย็บแผล) ฉันแน่ใจว่าฉันจะเตะเขาที่หัว”

เจย์ ซัมเมอร์ ผู้หญิงอีกคนหนึ่งแบ่งปันประสบการณ์ที่คล้ายกันกับฉัน แม้ว่าสิ่งนี้จะเกิดขึ้นกับเธอเมื่ออายุ 19 ปี

“การมาเยี่ยมครั้งนี้เป็นเรื่องปกติในตอนแรก จนกระทั่งฉันขอการคุมกำเนิด” เจย์กล่าว

“ฉันจำได้ว่าเขาตัวแข็งและเสียงของเขาก็ตัดสินได้เมื่อเขาถามว่า ‘คุณแต่งงานหรือยัง’ ราวกับว่าเขาตกใจมากที่คนโสดต้องการการคุมกำเนิด บอกไม่ แล้วถามอายุเท่าไหร่ ถอนหายใจ แบบ [being 19 and wanting birth control] เป็นสิ่งที่น่าขยะแขยงที่สุดเท่าที่เคยมีมา”

ช่วงเวลาของ ‘ผู้หญิงที่เกลียดผู้หญิง’ เหล่านี้ทำให้ผู้หญิงอยู่ในตำแหน่งที่เป็นไปไม่ได้

เราเล่นด้วยกันเพื่อให้ได้สิ่งที่เราต้องการหรือไม่? หรือเราเสี่ยงที่จะถูกมองว่า ‘ยาก’ และอาจเป็นอันตรายต่อสุขภาพของเราหรือไม่?

เราไม่มีเวลาหยุดงานอีกต่อไปหรือเดินออกจากห้องทำงานหาหมอ หมอคนอื่นๆ ในเครือข่ายของเรา ภายใต้แผนประกันของเรา ในเดือนเดียวกันนั้นเราอาจต้องการคำตอบ คำถามทางการแพทย์เร่งด่วนเกี่ยวกับร่างกายของเรา

เราไม่มีความหรูหราที่จะเดินออกไปเพราะสิ่งที่เราต้องการ (ผลการทดสอบ คำตอบสำหรับคำถาม ใบสั่งยา) อยู่เหนือหัวของเรา และเราต้องเล่นให้ดีเพื่อให้ได้มา

มันกลายเป็นผู้เอาชีวิตรอดในแนวทางหนึ่ง: ถ้าฉันผ่านมันไปได้ ถ้าฉันแค่ไม่พูดอะไร บางทีฉันอาจจะได้คำตอบที่ต้องการและดำเนินชีวิตต่อไปได้

ในพลวัตนี้ แพทย์ชายมีอำนาจ พวกเขาสามารถพูดในสิ่งที่ต้องการได้ และน่าจะไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงได้ถ้าคุณต้องการตอบสนองความต้องการของคุณ

เป็นอุปสรรคที่ผู้หญิงไม่ควรต้องเดินเพื่อสุขภาพของเธอ

ถึงแม้จะเป็นเรื่องง่าย (และเข้าใจได้) ที่จะรู้สึกไร้อำนาจในสถานการณ์เหล่านี้ แต่ฉันเริ่มที่จะปฏิเสธ

ในกรณีของ OB-GYN ชายของฉัน ฉันรายงานเขาไปที่แผนกสุขภาพของรัฐซึ่งติดตามฉันและตรวจสอบเรื่องนี้เพิ่มเติม

สำหรับผู้พักอาศัย ฉันได้ส่งอีเมลถึงแพทย์ผิวหนังเพื่ออธิบายสถานการณ์และแนะนำว่า เนื่องจากเขากำลังฝึกและอยู่ในสภาพแวดล้อมการเรียนรู้ มีคนสอนเขาเกี่ยวกับมารยาทข้างเตียงอย่างมืออาชีพและความสัมพันธ์ที่ดีกับผู้ป่วยเล็กน้อย

ในการตอบกลับ แพทย์ของฉันโทรมาขอโทษและแจ้งให้ฉันทราบว่าเขาได้พูดคุยกับผู้อยู่อาศัยเกี่ยวกับสถานการณ์ดังกล่าวแล้วและได้ดำเนินการอย่างจริงจัง

มันไม่ใช่เป้าหมายที่บริสุทธิ์ของฉันที่จะลงโทษหรือลงโทษ แต่มัน เป็น เป้าหมายของฉันในการสอนและแก้ไข และเพื่อให้ผู้ประกอบวิชาชีพหรือผู้ฝึกหัดในการฝึกอบรมทราบเมื่อมีบางสิ่งที่ไม่เหมาะสมเกิดขึ้น

และท้ายที่สุด มันก็เป็นประโยชน์กับทุกคน

สามารถช่วยให้แน่ใจว่าแพทย์จะหลีกเลี่ยงความผิดพลาดในอนาคต ผู้ป่วยที่สูญเสีย หรือเส้นทางที่อาจฟ้องร้องได้ และในแง่เล็กๆ ฉันรู้สึกมีพลังที่รู้ว่าความคิดเห็นที่ก่อกวนและเป็นอันตราย (หวังว่า) เหล่านี้จะไม่คงอยู่หรือทำร้ายผู้หญิงคนอื่นต่อไปในลักษณะที่ทำร้ายฉัน

แม้จะรู้สึกว่าไม่เพียงพอเสมอไป แต่การกระทำเหล่านี้เป็นสิ่งที่ฉันกำลังทำอยู่: การพูดคุย เปลี่ยนแพทย์ และการยื่นคำร้องเมื่อเกิด

ฉันรู้สึกขอบคุณแพทย์ชายที่ฉันมีที่รักษาบาร์สูงและให้การดูแลที่ดีเยี่ยมทำให้มั่นใจว่าฉันสามารถและควรจะรู้สึกปลอดภัยในฐานะผู้ป่วย

และถ้าแพทย์ชายล้ำเส้นในตอนนี้ ฉันก็จะทำให้พวกเขามีความรับผิดชอบเมื่อฉันทำได้

ฉันถือว่าพวกเขาอยู่ในมาตรฐานที่สูงกว่าเพราะฉันเชื่อว่าผู้ป่วยทุกราย โดยเฉพาะผู้หญิงและผู้รอดชีวิตจากการถูกล่วงละเมิดทางเพศ สมควรได้รับการดูแลที่ดีที่สุด

Annalize Mabe เป็นนักเขียนและนักการศึกษาจากแทมปา ฟลอริดา ปัจจุบันเธอสอนอยู่ที่มหาวิทยาลัยเซาท์ฟลอริดา